Zo worden wij als groep blanken hier vaak aangesproken! En dan zeg je terug: hi obribini! (zwarte man!)
Nou ja, gewoon... onze klant bleek bij nader inzien eigenlijk alles al te hebben wat hij aan ons gevraagd had te doen. En mijn Koreaanse en Indiase collega zijn niet gewend zo direct daar over te communiceren. Dus was er vandaag aan mij, na 1,5 dag ziek te zijn geweest, de schone taak om te bespreken wat we dan wel gaan doen... en de klant op de hoogte te houden van onze 'voortgang'. Geen probleem, maar ik besefte mij wel weer dat werken met 2 mensen met andere achtergronden bij een klant met weer een andere cultuur, veel inlevingsvermogen en sensitiviteit vraagt. Dat probeer ik dan ook te leren, in plaats van het hele project zelf uit te voeren zonder dat ik hun echt nodig heb wat mijn natuurlijke neiging is:)
Verder zijn we vandaag na het werk in Osu Children's Village geweest om te kijken of we daar wat vrijwilligerswerk konden doen. Een opgvanghuis voor kinderen van 0 tot 23 ( de jongste was gister binnengebracht met 9 dagen). De kinderen zijn niet altijd wees, maar ook vaak verlaten, mishandeld, misbruikt of hebben ouders met aids. Ze hadden niet eens een normale voetbal, en eigenlijk zitten ze vooral op luiers, eten, water, schoolboeken, pennen en kleren te wachten, en niet zo op onze 'tijd'. Dus het is nog even de vraag of we daar echt wat kunnen doen. Iets kopen en geven kunnen we in ieder geval!
Ik zal morgen proberen nog wat foto's te maken van ons kantoor en de klant en het team. Dit weekend gaan we met de hele groep de bush in naar de Volta Region, dus hopelijk levert dat voor jullie wat mooie plaatjes op!