donderdag 6 oktober 2011

hi Obruni!

Zo worden wij als groep blanken hier vaak aangesproken! En dan zeg je terug: hi obribini! (zwarte man!)

Excuses voor het feit dat ik een paar dagen uit de lucht ben geweest. Blijkbaar was mijn weerstand niet zo goed want ik (en gelukkig met mij ook anderen uit ons team) werden dinsdag ziek, ik denk van iets in het eten of drinken. Gelukkig deed de antibiotica gelijk wonderen en ben ik vandaag weer gewoon aan het werk gegaan.

Nou ja, gewoon... onze klant bleek bij nader inzien eigenlijk alles al te hebben wat hij aan ons gevraagd had te doen. En mijn Koreaanse en Indiase collega zijn niet gewend zo direct daar over te communiceren. Dus was er vandaag aan mij, na 1,5 dag ziek te zijn geweest, de schone taak om te bespreken wat we dan wel gaan doen... en de klant op de hoogte te houden van onze 'voortgang'. Geen probleem, maar ik besefte mij wel weer dat werken met 2 mensen met andere achtergronden bij een klant met weer een andere cultuur, veel inlevingsvermogen en sensitiviteit vraagt. Dat probeer ik dan ook te leren, in plaats van het hele project zelf uit te voeren zonder dat ik hun echt nodig heb wat mijn natuurlijke neiging is:)

Verder zijn we vandaag na het werk in Osu Children's Village geweest om te kijken of we daar wat vrijwilligerswerk konden doen. Een opgvanghuis voor kinderen van 0 tot 23 ( de jongste was gister binnengebracht met 9 dagen). De kinderen zijn niet altijd wees, maar ook vaak verlaten, mishandeld, misbruikt of hebben ouders met aids. Ze hadden niet eens een normale voetbal, en eigenlijk zitten ze vooral op luiers, eten, water, schoolboeken, pennen en kleren te wachten, en niet zo op onze 'tijd'. Dus het is nog even de vraag of we daar echt wat kunnen doen. Iets kopen en geven kunnen we in ieder geval! 

Ik zal morgen proberen nog wat foto's te maken van ons kantoor en de klant en het team. Dit weekend gaan we met de hele groep de bush in naar de Volta Region, dus hopelijk levert dat voor jullie wat mooie plaatjes op! 



maandag 3 oktober 2011

African beauty

Hier een kort eerste bericht vanuit Accra, Ghana!

De klamme, vochtige en warme lucht valt als een deken over je heen als je uit het vliegtuig stapt. In de rij voor de douane kwamen Heleen en ik al een teamgenoot uit Korea tegen, hij herkende ons van onze foto's op Bluepages! Net zoals in de US moesten we vingerafdrukken achterlaten, maar ondanks dat mijn halve linkerhand in het verband zit door ruzie met de staafmixer vrijdagavond en dat dus bij mij niet ging, mocht ik toch gewoon het land in.

En dat Ghanezen mooie, lieve, aardige en hartelijke mensen zijn merkten we gelijk al op het vliegveld. Bismark van de lokale NGO die ons verblijf regelt en de meest hartelijke persoon die ik ooit ontmoet heb, stond ons op te wachten. En we hebben gelijk een heuse ´chief´ de hand geschut, dan wel niet van een stam of dorp, maar van de parkeergelegenheid en taxi-chaos op het vliegveld!

Aangekomen in onze lodge bleken wij een van de laatsten te zijn, en het was heel leuk om na alle conference calls die we wekelijks hebben gehad de afgelopen 3 maanden, al mijn teamgenoten real life te ontmoeten!

Vandaag heeft Bismark ons een mooie tour door Accra gegeven. En natuurlijk is het crappy en arm, maar tegelijkertijd ziet bijna iedereen die je ziet er zo mooi en trots uit. Vooral op zondag, mannen in pak, vrouwen in prachtige afrikaanse jurken! Dat geloof een enorme rol speelt in Ghana is niet te missen: zoveel kerken, zoveel verwijzingen op straat (ik zal een paar foto's proberen te uploaden zo). En zelfs bij het aanzetten van mijn Ghanese mobiele telefoon werd ik begroet met `God of mercy and compassion`!

Na een Afrikaanse lunch (met je rechterhand eten, zonder bestek) wachtten in onze logde de baas van de politie in Accra en de dokter op ons. Niets wat we nog niet wisten, dus van mij had dat niet echt gehoeven, maar het is fijn om te weten dat je het telefoonnummer van de hoogste politiechef in Accra hebt en dat je de dokter kunt bellen als je denkt dat je malaria hebt:)

Dat was het voor nu, ik ga een paar uurtjes slapen onder mijn muskietennet voordat morgen het echte programma met onze klanten van start gaat. Daarover snel meer!