Afscheid nemen bestaat niet...

De presentaties zijn allemaal geweest, koffer is ingepakt, Tim komt vanavond aan, gister een mooi eindfeestje gehad. Kortom, ik ben klaar om vakantie te gaan vieren! 

Helaas is wel bijna het moment aangebroken om van de meeste collega's afscheid te gaan nemen. Zij vertrekken vanavond weer, met het vliegtuig waar Tim mee land gaat Heleen 2 uur later naar schiphol. We hebben een fantastische tijd gehad hier, ik denk dat iedereen stuk voor stuk verliefd is geworden op dit land, en vooral op de mensen. De hartelijkheid, warmte en vrolijkheid zal ik niet snel vergeten!

Afgelopen dagen waren intensief, woensdag, donderdag en vrijdag presentaties gehad. We werden donderdag verrast met een avondje uit en mooie kado's van onze klant, inclusief een jurk voor mij die ze speciaal hadden laten maken bij de tailor die ook mijn andere jurk heeft gemaakt, zodat het precies zou passen. 

Hierbij wat foto's:

Presentatie donderdag in de lobby van GTA voor alle medewerkers

GTA medewerkers waar we mee hebben samengewerkt

locatie van ons diner donderdag

uitzicht vanuit conferentiecentrum vrijdag

in actie op vrijdag, in mijn jurk die ik kado heb gekregen

Overstroming in Accra!

De afgelopen dagen heeft het enorm geregend in Accra, en dat begint nu vervelend te worden! Veel 'huizen' in de slums staan tot het plafond onder water, horen we net op de radio! Scholen zijn gesloten in Accra en Tema vandaag, de omgeving rond het Vodafone kantoor (wat een hub is voor openbaar vervoer) is ook overstroomd. Ook geen krant vandaag, want het distributiecentrum is flooded. Complete chaos dus!

Afgelopen weekend hebben we verschillende activiteiten ondernomen vanuit Accra. Op zaterdag zijn we naar SOS Children Villages in Asiakwa geweest. Een bijzondere ervaring! Bij SOS wordt zoveel mogelijk geprobeerd een normale gezinssituatie te creëren voor de kinderen. Er zijn dan ook verschillende huizen, waar een stuk of 10 kinderen en eem 'moeder' leven. Die moeder is eigenlijk een soort non maar dan niet religieus, want ze mag als ze eenmaal bij SOS is niet meer trouwen en een eigen gezin stichten. De meeste moeders bij SOS zijn dan ook weduwen of gescheiden vrouwen. Zo kunnen de kinderen echt een band met haar opbouwen.
Het was leuk om met de kinderen te spelen, de kleintjes wilden allemaal op mijn rug op de manier waarop je moeders hier hun kinderen ziet dragen, of op schoot, of je hand vast houden. Mijn collega Greg heeft een paar mooie foto's hiervan gemaakt, zodra ik die van hem krijg zal ik die nog posten, maar hier alvast een paar.

Zondag zijn we met iemand van ons kantoor naar de kerk geweest. Dat was wederom een hele beleving! Het was een zogenaamde 'pentecostal' church en dat was te merken! Dansen, zingen, en ja, echt, vuvuzela's! Voor bewijs, zie foto! Na de kerk hebben we traditioneel gegeten: fufu. Een soort deegbal van zoete aardappel en cassave in een pittige soep. Met je handen natuurlijk, het was best lekker en ik ben niet weer ziek geworden gelukkig:)

's Avonds ben ik voor het eerst in mijn leven nnaar een voetbalwedstrijd geweest!  Voetbal is hier nog populairder dan in NL! Vooral de Engelse Premier League wordt met veel interesse gevolgd, de nederlaag van Man United is na de overstroming het onderwerp van de week. Onze wedstrijd eindigde helaas in 0-0.

Vandaag, morgen en overmorgen zijn we ons project aan het afronden met presentaties voor het management van de Ghana Tourism Authority vanmiddag, een presentatie voor alle medewerkers op donderdag, en een presentatie aan alle andere IBM teams hier op vrijdag. Daarna wordt het tijd voor vakantie!
Tim komt hier zaterdagavond aan en zondagochtend vertrekken we naar het noorden om olifanten en hippo's te gaan spotten. Mijn Italiaanse collega en de Ghanese jongen die ons continue begeleidt heeft vanuit de NGO die hier veel voor ons regelt, gaan ook mee. Ik heb er superveel zin in!